“Belachelijk dat je in een woonwijk 60 duiven houdt!” “En dan ook nog in zo’n klein tuintje in zo’n huisje van de bouwmarkt. Ik weet zeker dat de vliegen van de zomer in huis komen door die duiven. En dat moet afgelopen zijn! Deze zomer wil ik gewoon buiten zitten, zonder vliegen en ook zonder duivenpoep op mijn tuinstoelen!”

Mevrouw A woont nu een half jaar naast haar buren die duiven houden. De duivenmelker woont al 28 jaar op hetzelfde adres. Hij vindt het vreselijk dat de buren last hebben van zijn duiven. De vorige buren hadden nooit last van zijn duiven. Hij doet er alles aan om de overlast te beperken. Om het conflict op te lossen willen beide buren meewerken aan een bemiddelings-gesprek.

Het gesprek vindt plaats in het buurthuis. De bemiddelaar van B&M opent het gesprek. De duivenmelker heeft het er duidelijk moeilijk mee. Hij staat stijf van de zenuwen en slikt medicijnen. Uit alles blijkt dat de situatie hem erg raakt en dat zijn duiven veel voor hem betekenen. Buurvrouw A, die last heeft van de duiven, geeft aan dat ze vooral last heeft van de duivenpoep. Ze heeft opgezocht dat duivenpoep vol zit met bacteriën en vliegen trekt. De duivenmelker geeft mevrouw gelijk. Maar, geeft hij aan, zijn duiven zijn postduiven en worden regelmatig medisch gekeurd. Ze eten ook alleen maar maïs. Hij heeft een duivenpoepje van zijn duiven meegenomen om zijn betoog kracht bij te zetten. De duivenmelker en zijn vrouw zijn erg emotioneel. De vrouw barst tijdens het betoog van haar man in huilen uit. Met veel gevoel vertelt ze waarom de duiven zo belangrijk zijn voor haar man.

Dan fluistert buurvrouw A iets in het oor van haar partner. Ze kijkt de duivenmelker aan en zegt: “Het is goed zo, laten we het gesprek maar afronden. Ik wil graag dat u nog veel geniet van uw duiven. Ik heb uw verhaal gehoord. Ik heb een grote mond, maar ook een klein hartje.” De duivenmelker staat op en geeft zijn buurvrouw drie zoenen. De partner van buurvrouw A geeft de vrouw van de duivenmelker drie zoenen. Ze gaan naar buiten. Als de bemiddelaars van B&M na een kwartier naar buiten komen, staan de buren nog steeds met elkaar te praten.

Met voorrang behandelen… staat er op het verzoek van politie Haaglanden. Dat staat er niet voor niets. We bestuderen het verzoek. Het blijkt te gaan om een burenconflict. Niets bijzonders…of wel? Jawel! Een van de betrokkenen is een vertegenwoordiger van een bevriende mogendheid. De diplomaat wil dat er direct wat gedaan wordt aan het lawaai naast zijn ambtswoning! Zijn brief laat aan duidelijkheid niets te wensen over: “…This family is arrogant, selfish and rather sick in the mind…”

Om een diplomatieke rel te voorkomen gaat B&M er ‘met voorrang’ mee aan de slag.

Bij de intake blijkt dat de buren jaren naast een leegstaande ambtswoning hebben gewoond. Ze hoefden met niemand rekening te houden. Nu er iemand woont, begrijpen ze dat ze hun gedrag moeten aanpassen. Ze zijn echter ontstemd omdat de diplomaat zich niet is komen voorstellen en niet zelf verzoekt of het ‘wat minder’ kan. Hij gaat direct de politie bellen en op zijn strepen staan.

Er vindt een mediationbijeenkomst plaats op een prettige, neutrale locatie. De voertaal is Engels. Het is een open gesprek. De diplomaat verontschuldigt zich al snel voor zijn toonzetting en houding. De buurman legt uit dat zijn kinderen gewend waren aan het ontbreken van buren. Hij zal zijn kinderen aanspreken en zorgen voor minder overlast.

Tot slot nodigt de diplomaat zijn buren uit voor een kopje koffie in de ambtswoning.